როცა ერთ თვეში მესამედ ჩავალაგე ჩემოდანი და მატარებლის ბილეთი შევუკვეთე, შიშით აღმომხდა: „ღმერთო, სად არის ჩემი სახლი“! “მაინც სად არის ჩემი სახლი“? – ვეკითხები ყველას ხმამაღლა, გაბნეული ქვეყნებსა და ქალაქებს შორის, კარიდან კარზე მოხეტიალე, პილიგრიმივით უქონელი და გზის შემყურე. „სადაც შენი სამუშაო მაგიდა გიდგას, სახლიც იქ არის“ – მწერს მეგობარი, და ვხედავ, როგორ სწორდება წელში […]
لا تزالُ هنالكَ تفاحةٌ تَتَجرؤُ أن تتمدَّدَ فوق الظِّلالْ لا يزال الشِّجارُ على الظلِّ قيدَ تنازُلِ غُصْنٍ عن الاحتلالْ لا تزالُ يدٌ «ما » هُنالك تَدفَعُها شَهوةُ الجورِ أن تقلعَ الأرضَ من جذرِها بذريعةِ أن أبصرتْ «خطأً في الرمالْ » لا يزالُ من الأرضِ يخرجُ وفدُ شياطينَ كي يُعلِنوا أنّ في باطنِ الأرضِ مملكةً ≠من […]
We closed the borders, folks, we nailed it. No trees, no plants, no immigrants. No foreign nurses, no doctors; we smashed it. We took control of our affairs. No fresh air. No birds, no bees, no HIV, no Poles, no pollen. No pandas, no polar bears, no ice, no dice. No rainforests, no foraging, no […]
በእናቱ እቅፍ ከጥይት የተረፈው ኣማን፣ በህፃን አንደበት፣ “ናንዬን ድው ኣረጋት” በማለት፣ የእናቱ፣ የገነት ሞት ኣረዳን። በደቂቃ ኣባቱ፣ እናቱ፣ ኣክስቱ … ያጣ ኣማን፣ “ኣታልቅሺ” እያለ ኣያቱን፣ እናቱን ለማቀፍ የበሩ መከፈት መዘጋት ይከታተላል። ለብቻው፣ በሬሳ ተከቦ: በእናቱ ደም ተለወሶ፣ “ተነሺ” እያለ ሲንከባለል ውሎ፣ የህፃን ነገር፣ ከቀብር መልስ፣ ወንድሞቹ ያለቅሳሉ፣ እሱ ኣልገባውም፣ ኣይኖቹ ከበሩ ኣይለይም። ኣቅፋ ደግፋ ያዳነችው […]
Pero una triste oscuridad llegó tras ellos – Friedrich Hölderlin Yo era un niño y mi reino era el día. El mundo me llegaba en relámpagos: mi madre susurrando y los pasos militares de mi padre subiendo la escalera. En mi cuarto cuidaba a un lobo y a un cordero y un olor a alcanfor […]
Antes da moeda do corpo Ao capital da alma Antes da luz no mar da memória E da pedra & vento na erosão do rosto Éramos no verão da terra A semente sem primavera Éramos a exclamação Do lon na lonjura Dando Pernas aos montes E braços às montanhas Dando face & sentido Às dunas […]
يا مَلِكَ الهُتَافَاتِ البَعَيدَةْ مَنْ رَآكَ يا صَدِيقَ الشَّهْقَةِ والصَّمْتْ مَنْ أَبْصَرَ الشَّارِعَ في دَمِكْ مَنْ هَيَّأَ للسَاعَةِ زَفَافَ الصَرْخَةِ هَيَّأَ للقُضْبَانِ حِدَادَ الجُدْرِ وَمُوتْ العَالَمِ في كَلِمَةْ؟! تَسْقُطُ ذَاكِرَةُ المُدُنْ العَطِنَةْ تَسْقُطُ أحْلامُ العَالَمْ يَسْقُطُ تَارِيخُ الأَمْسَاخْ
你最好不出現– 你，一枚多餘的月 天空已經太擠 事實是我寧願一個人 在最夜的夜 沒有一顆星的夜 看著你，看著自己 我們並不存在 一切可見而不可見 在這樣的黑夜，我撫摸的 不是你– 我幾乎感覺 那麼，是你的魂嗎？ 而一切都不確定 今天，明天，下一刻鐘 真的存在嗎 黑夜與靈魂真的 存在嗎 所以這樣最好，我寧願 這樣想你 你，一枚獨角的 藍色的月，不可能的 我的– 所以你最好不出現 你最好出現 在最夜的黑夜