They always kill me
موسيقى تلعبُ أرصفةَ الشطرنج بلا مائدةْ حتى أنّها تَقْتُلْ. الإخوةُ على حائط مدرسة البنات فعلوها أكثر من مَرَّة كأنني دخانٌ يلعبُ بالسكِّينِ كأنني أصبعٌ لا تخيطُ أغنيةً عابرة!
موسيقى تلعبُ أرصفةَ الشطرنج بلا مائدةْ حتى أنّها تَقْتُلْ. الإخوةُ على حائط مدرسة البنات فعلوها أكثر من مَرَّة كأنني دخانٌ يلعبُ بالسكِّينِ كأنني أصبعٌ لا تخيطُ أغنيةً عابرة!
אדבר אתך גלויות כלומר אהיה גלויה כלומר אשלח את עצמי אליך מקעקעת מלים, מכוסה בולים עם איורי בעלי חיים מביתים,ם מטשטשת עקבות של כל מה שיכלתי לכתוב. לא יכלתי.י , בכל אפן,ן לא בגלוי ממילא מה שלא נכתב הוא הדברהבוער באמת ומלים רבות לא תכבינה אותו,ו גם לא שיר המתימר לומר את האמת כל האמת […]
مدت هاست دیگر شبها کتاب نمیخوانم خوا ِب هیچ کاغذی را .آشفته نمی کنم با اشیاء ُمدام چ ِپ نمیکنمبعد از این پ چ ِ بی قهوه و سیگارهای عصر ِنبا ذهنم .جلسه نمی گذارم تنها کلمات را ِش به. ویرای اشیاء می سپارمدیگر َس َرم روی سینه ی هیچ شعری .خواب اش نمی َب […]
Le poème est un cheval fou. Il abat les cloisons, franchit l’horizon dépaysé, contraint le chemin à être dans les yeux ébahis du promeneur. Je marche, je marche dans mon regard d’où naissent et renaissent les matins. Poésie de l’évidence pour simplement dire les mots dans lesquels dorment les rêves, des mots vagabonds, des mots […]
ჩემი ექვსი შვილის ოცდათექვსმეტი შვილიშვილის ათას ორას ოთხმოცდათქვსმეტი შვილთაშვილი მადლობას გიხდის შენ, ვისი კანიც უფრო მეტია, ვიდრე ამქვეყნად ყველა ფურცელი, ვისი სხეულიც უფრო ფართოა, ვიდრე ამქვეყნად ყველა სამარე და ეს ხალებიც ვის გლუვ კანზეც – ჩიტის კვერცხების უძველესი დამწერლობაა. მადლობა თბილი ნაკადისთვის, თბილი ქვებისთვის, ორთქლის რძიანი ღრუბლებისთვის აბაზანის ფარდების მიღმა ქაფის ქათქათა ტალღებისთვის აბაზანის თეთრ […]
دراین عکس جوانترم جوان تر از تمام جمله های جعلی و سوم شخص غایب زیر بلوز و دامن حرف هایم برجسته مثل پروانه ای در جلد تابستان به شگردی ازالی انگشت ها شاعرانه از درز های مخفی بیرون پریدم قلبم به دقت تحت نظر… با دو قدم فاصله پشت خودم کمین برهنه نشسته بودم در […]