Jeff’e

 

Eflatun günleri bilir misin?

Her şeyin masal olabildiği şafak saatlerini

Doğmayan ya da batmayan güneşin öncesini

Sanki dünyanın tek sakini senmişsin

Sanki zaman, öylece içerisinde durduğun eflatun

bir balonmuş gibi

 

Aşkta da öyle

Eflatun günlerin içine düşmüşsün

O şarkıda diyordu ya hani

-Söyleyeni genç yaşta bir nehre akıp gitmişti-

“Şarap yaptım leylak ağacından

Kalbimi katarak tarifine

İstediğimi görebileyim

İstediğim insan olabileyim diye

Leylak şarabı, aşkım gibi tatlı ve çarpıcı

aşkım gibi çalkantılı hissediyorum, leylak şarabı”

 

aşkla dururken nefesin eflatun

saçın gözün dokunuşun eflatun

yasemin fulya sümbül leylak

kokular eflatun

 

Kocaman bir ametist kristalinin içine

yerleşmişsin. Aşk kovuktur, korktuğuna

koşmaktır, zamanı durdurandır

Yerçekimsiz bir dünyada süzülürsün

kaçtığın mıknatısa

 

Her şey bittiğinde

-çünkü her şey biter itiraz etme sakın

biter her şey sonunda-

Kalbin geceleri mor, sabahları eflatun

olacak yediği her yumrukla.