زمستان بیاید شکل خودم می شوم کتاب های دورت آتش گرفته اند یاسمن در خواب ها آهو می دود سر به کوه می زند کوه را به سادگی بغل می‌کنم درسینه جا می شود دیدی ترسی نداشت قواره ی سنگ ها از افتادن بالا که می رویم دریا اهلی تر می آید قلاده اش را […]
سکوت خواب‌های زیادی دید و به یاد آورد خم شانه کسی را در آسمان و تو پرنده‌ای شدی با زخمی بزرگتر از سایه‌ات به یاد آورد انگشت‌هایت را با آن رد کبود و بال‌های بریده کوچک در پاکتی و به یاد آورد چقدر ما خوب جنگیده‌ایم تا فراموشی مرگ را بغل کند سکوت مثل درخت […]
هفت کوه شش دریا و دو آسمان تبانی کرده‌اند. دروغگویند کی به تو گفت دوستت دارم؟ توی گل‌های شیپوری زار می‌زنم از تو بیزارم توی رودخانه‌هایت آهک می‌ریزم روی ملافه‌ها مرکب شکل عفریت می‌کشم روی بالش شاخ می‌گذارم روی عکس از تو بترسند ماهی‌ها به دکمه‌هایم قفل می‌زنم به نوک پستان‌هایم طلسم همه درخت‌های […]
پشت به یکدیگر ایستاده‌ایم به تماشای تاریکی و جرجر باران باران می‌ایستد فصلی دیگر می‌آید سر می‌چرخانیم تا بهار را تماشا کنیم اما یکدیگر را باز نمی‌شناسیم
آه این باران لعنتی چه می کند با این اواخر تیر گل های ابریشم اقاقیای نر خرزهره های هنوز نه خیلی محتضر و با این بید مجنون که اخیراً به بلوغ رسید به سبز سیر با پنجره ها بام ها با حرف هایی که کم تر به یاد می آیند گوشی را نگذار تا سرفۀ […]
اين پروانه از كجا پيدا شد چه طور اين طور كهربايی كی بر دستۀ فنجان نشست چه وقت بر ركاب زيرپوش تو و من در كجای از لبخندت بی دست و پا شدم درچه جای ازصدات ولو؟ اين قاصدك از كی آمد و چرا اين قدر زنگاری تا اول ناف تو را طواف كند بعد […]
درست وقتی انتظارش را نداری به سراغت می آید در پارک در کتابفروشی یا همین جا که حالا من ایستاده ام عشق به همین راحتی از پیراهنت بالا می آید و همچون شال گردنی زمستان را کوتاه می کند.
سرم را که روی شانه ات می گذارم با هیچکس اختلافی ندارم رادیو ترانه های خوب پخش می کند هوا خوب است و کسی که بی وقت در می زند مامور مالیات نیست.
این لبخند از جزایر قناری نمی آید از چای ِ عصر آغاز می شود و بوسه ای نابهنگام که از روی صندلی می افتد و شکل میز را تغییر می دهد
حالا من اینجا نشسته ام در ساحل تو کنارم نشسته ای دست در گردنم انداخته ای و کفشهای واکس خورده ات آسمان را نشان می دهند آه ، آزادی! مرا زیر همین آفتاب داغ ببوس