Poems

ناونیشان

تا هه‌ڵبه‌ستێک ته‌واو ده‌بێ،

من ڕۆحی خۆم په‌ڕه‌ ده‌که‌م وه‌کوو هه‌لاج.
که‌ ته‌واو بوو،
خاڵێک ده‌که‌م به‌ عه‌رش بۆی،
ناونیشانێک ده‌که‌م به‌ تاج.
   *  *  *
هه‌ر قورینگێك
جارێك باڵی له‌ ده‌ریاچه‌ی
ئه‌ڤینی من هه‌ڵکێشابێ،
بۆته‌ وشه‌ بۆ هه‌ڵبه‌ستێک،
که‌ عومرێکه‌ ده‌ینووسم و ته‌واو نابێ!    
   *  *  *
هاوڕێم، ماندووم!
وا هه‌ست ده‌که‌م،
هه‌ڵبه‌ستم هێنده‌ درێژدادڕ بووه‌،
دیوانی بوون لێی پڕ بووه‌...
ئاگام لێیه‌، له‌ یادمدا
جێگۆڕکێ ده‌که‌ن په‌یڤه‌کان.
ڕێگه‌م بده‌ خاڵێک دانێم،
تۆی بۆ بکه‌م به‌ ناونیشان!
 
9/11/1979 – مۆسکۆ