Other People’s Hell, Other People’s Heaven
นรกและสวรรค์ของคนอื่น… เราหยิบยื่น, เป็นชนวนด้วยส่วนหนึ่ง ผุกโยงสายใยไว้ลึกซึ้ง ทุกการกระทำกระเทือนถึงซึ่งกันและกัน อาจทั้งหมดสิ่งที่เห็นที่เป็นอยู่ ดูคล้ายชีวิตต่างปิดกั้น ขาวงโลกเฉพาะไว้ไม่สัมพันธ์ เหมือนไร้สิ่งยืนยันถึงสายใย คิด กระทำ ดำเนินไปไม่รู้สึก ลึกลึกสอดคล้องเคลื่อนไหล เลือดเนื้อ, จังหวะเต้นของหัวใจ อกหนึ่งอกใด – จังหวะเดียว จังหวะเดียว – แต่แบ่งแยกแตกต่าง สร้างทั้งหมดทั้งมวลจากส่วนเสี้ยว เปลี่ยนแปลง แพร่งทางเลือกท่องเที่ยว เกี่ยวพันสูงส่งหรือเสื่อมทรุด นรกหรือสวรรค์ของคนอื่น… เราหยิบยื่นข้างเป็นอยู่ไม่รู้หยุด ไม่ว่าโสมมเพียงสมมุติ หรือสุดสง่างาม – ความจริง วันนี้โลกเลือกข้างแตกต่างขั้ว ทั่วไป, สืบเสาะเฉพาะสิ่ง มวลอดีตฝากอนาคตกาลอิง ชิงชังหรือรักผลักไป – เป็นนรกหรือสวรรค์ของคนอื่น… เราหยิบยื่น, เป็นชนวนส่วนหนึ่งได้ ไม่ว่าเด็ดดอกไม้, ปลูกดอกไม้, ไม่เลือกเปลงไฟของสงคราม… เนชั่นสุดสัปดาห์ – พฤศจิกายน 2547